шалық — ұрды. Шалық ауруына ұшырады, шалықтады. Егер Кемелбекті ш а л ы қ ұрғаны шын болса, оны адам ұсқынынан айырылған қорқынышты түрде көретін шығармын, деп қауіптеніп еді (К.Ахметбеков, Ақдала, 2, 411) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
шалы — 1 (Рес., Орын.; Көкш.: Щуч., Еңб.; Қ орда, Арал; Қост., Жанг.) қамыстың түбін жерге я қарға көміп жасайтын төбесі ашық мал қора. Беріктік үшін қамысты шыбықпен буып, белуардан келетін жерден байластырады. Қарға тосқауыл болу үшін де ауылдың… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шалықбастану — шалықбастан етістігінің қимыл атауы … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ШАЛЫ — С шалами да с балами. 1. Прикам. С шутками, прибаутками, с озорством. МФС, 111; Мокиенко 1990, 33; Глухов 1988, 157. 2. Волг. Неодобр. О пустой болтавне. Глухов 1988, 157 … Большой словарь русских поговорок
шалық — зат. Бас айналып, мең зең болып ауыратын ұстамалы, елірме … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
шалығу — (Маң.: Маңғ., Шевч.; Қ орда, Қарм.) шаршау, шаршап шалдығу. Қарағым, кейін әңгімелесейік, мен кәзір отақтан келіп ш а л ы ғ ы п отырмын Қ орда., Қарм.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шалы — зат. Зергердің құрал сайман салатын қорапшасы. Бір кезде қарт зергердің құрал сайман салған ш а л ы с ы н ы ң түбінен бұрын соңды бізге кезікпеген, беймәлім бір аспап қолымызға ілікті (Д.Шоқпарұлы: Қаз. әдеб., 22. 06. 1984, 13) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
шалы қора — (Ақт., Ырғ.; Қ орда: Арал, Сыр., Қарм.) қамыстан салынған қора. Ш ал ы м е н землянкадағы шөпті жан жағынан қоршаймыз (Ақт., Ырғ.). Ешкіні ш а л ы қ о р а ғ а кіргіз Қ орда., Арал) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шалықбастан — ет. Желігу, еліру, есіру. Ал Арал теңізіне келгенде бірбірімізге сілтеп, ш а л ы қ б а с т а н ы п кеткеніміз не? (Қаз. әдеб., 18. 11. 1988, 2) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
КЕКИЛОВ Шалы — (19061943, погиб на фронте), туркменский советский поэт. Поэтич. сб. «Колхозникам» (1933), «Стихи» (1941). Поэмы «Дядя Иван» (1942), «В Карельском лесу» (1943).■ Избр. произв., Ашх., 1954, 1962 (на туркм. яз.); Слава. Избр. стихи, Ашх.,… … Литературный энциклопедический словарь